arınmış tüm ruhlar adına merhaba soylu sevdam...


ben çalıntı duygular asardım başucu yalnızlığıma
sen ayrı karakterde/ki ısmarlama suskunluğu adımlar/dın
sahipsiz dramlar toplanırdı varil varil şehri kıyamette
ve durgun sarılmalar yolculuklara uğurlanırdı soysuz bir zamanda.....

pimi çekilmiş iki kişilik tesiri sahipsiz bombalar yağardı aklımıza
sığınaklarda ayıpsız günahlar bir düşün yarasında saklanırdı
çoktan ertelenmiş ama farkında olunmayan hayaller karşılardı umudu
ve umut kurşuna dizilen sevdaların dizlerinde akardı sağanak sevmelerle....

arkası dönük zamirler konardı cümlesiz ağaçların harflerindeki tetiğe
son bir gülümsemeyle çekilirdi ve namludan fışkırırdı sadakatsiz yalanlar
durmadan ayrışan kavramlar dikilirdi insansız resimlere
ve ağırlığınca yitirilme/ler uğurlanırdı boşluk adında gizeme...........

bakarsan yırtılan her sabahın serini vurmalıydı sükut hazana
tellere konan iklim/siz kuşlar susarak özlemeyi hatırlatmalıydı aşka
eskiden geçen şarkılar tıka basa kasvetleri sarmalıydı umulmadık bir ana
üstü başı paylaşmak olan bir insan yaratılmalıydı hiç hesaba tutulmadan....

ve değerini kaybeden çoğalmış anılar vardı gümüş rengi tutkularda
boşuna savaşan onca vakit bir çırpıda silinirdi vedasız gitmelerin bilinmezinde
çocuklar kalırdı birde arkası yarın olmayan hikayeler geriye
anlamsız bir ruh çekilirdi çatı katında/ki tozun aralığına
görebildiğin tüm hayat küçücük bir pencereden açılırdı acılara
artık zafer yenilgilerle düşmüştü siyah renkli bir koruluğa
ve yıkılan hayaller kapanıyordu yüreği ölü sevdalara..............

uğurlandı sesini yitirmiş tüm yaşananlar........