Tanzimat dönemidir yenilikler peş peşe,
Osmanlı son deminde, icraatlar ters köşe!
İlk defa bu dönemde istatistik tutulur,
Her şey kayda alınır, ancak kaçan kurtulur!
Yumuşak geçiş için yönetim karar alır,
Sorunlar bu sayede zamanla çok azalır!
Öncelikle köylerde hayvanları sayarlar,
İnsanları bu yüzden işten alıkoyarlar.
Memur sayım yaparken yine köyün birinde;
İşin tam ortasında, en civcivli yerinde;
Bir eşek anırarak çıkar damdan dışarı…
Ev sahibi sinirli, yeni vermiş aşarı!
Memur köylüye sorar “eşek senin mi?” diye,
Adamcağız “evet” der, “biraderden hediye!”
“Sabah akşam bağırır, işte hiç gözü yoktur!”
İş değil laf üreten etrafta ne de çoktur!
Şöyle söyler eşeğe bizim köylü kızarak:
“Yattın akşama kadar elinde ayna tarak !
Adın deftere geçti, anır eşeğim anır;”
Sıkılır çalışmayan, adam olan utanır!
İki baş soğan doğrar, ağıdı yer gök yıkar,
Dayısını gıdıklar, makama öyle çıkar!
Haksız yere oturup zirvede yer tutanlar;
Geldi artık sonunuz haram lokma yutanlar!

Murat CANBOLAT