Şiir de şiir, hem de nefis bir iç dökümü..

''oysa seni sevmek
kırmızı ışıkta caddeye koşmasıydı kalbimin''

Bu iki dize güzel şiir bırakma diyo..

Sonra;

ve her ayrılık
...gök kuşağına gebeydi
acı soğan gibi başımızda kırılırdı aşkın yedi rengi
geçerken altından

gittin bir sabah
bütün "sus"ları ikimize bırakarak yine şairenin hüznü karşılıyo..

ağzım kuş uçurumu
sen azrail kanatlı çocuk sapanla vuruyorsun
her soluğumu

Araf’a dek susar(ım) sonra..

Ne diyebilirim ki kardeşim Size özgün bir şiir..

İmgeler harika..
Ben de yazabilir miyim acaba bu güzellikte bir gün..

Okuması bile çok güzel..
Şiir sofrasıydı,ziyafetti..

Yüreğine,kalemine teşekkür ederim..

Saygılarımla.

"Asılmışız ayrılığın gökkuşağına..."


"ağzım kuş uçurumu
sen azrail kanatlı çocuk sapanla vuruyorsun
her soluğumu..."


Sanki şiir,
Şiir ayetleri gibiydi ?...
Müthiş bir USTA örgüsü işiydi !
Huşu içinde ruhuma nakşetti.
Sarstı, terletti !!!
Yüreğime uçsuz duygular armağan etti...

"Oysa seni sevmek
Kırmızı ışıkta caddeye koşmasımıydı kalbimin..."

Asıl suçlu kırmızı ışık değildi ki,
O tek suçluydu tabi ki,
O, aşkın akıl almaz marifetleri !?
İnsan olan insanı hep böyle deli ederdi !...

Bulmuştum bir imge madeni,
Girip çıkıyordum altın satırların ta diplerine dek
Ve artık şimdi,
Yüreğim daha da çok zenginleşmişti....



Bir emek fırtınasına tutulmuştum
Sonun da emeğin madenine hapsoldum
Bu engin başarınızı kutluyorum !!!!!....



Onatça tarafından 10/26/2013 11:24:22 AM zamanında düzenlenmiştir.

Onatça tarafından 10/26/2013 11:29:19 AM zamanında düzenlenmiştir.