hadi ilikle sende
açma düğmelerini gömleğinin
ve ruhunu soy bedeninden önce
kokla ve alış yastığına
ve ellerine
ellerim gibi..




tut mesela saçlarımdan
rüzgar ol tel tel aralarında
hissettir kendini tenime
ya da
hisset yüreğinde gezmelerimi..




kabuk bağlayan yaralarını kaşı
dokunarak izlerine
hep varmış gibi
mavi..




bırak kendini
ucu bucağı olmayan ninnili masallara
bırak
meşgul etsin hayalini
hep anlatılıyormuşcasına..




ve dokun saçlarına
sonra yanağına
bebek ol bir rahime girer gibi
ve suçsuz
günahsız sonra
hep varmış gibi
masum..




kokla gökyüzünü
ciğerlerin ıslansın
bulutların dumanından
bir nefes daha çek
hadi derinden
en içine..




açık kalan yanlarındır
esen ve çarpan ki
üzerini ört
yaslayarak sırtını
ve korkma asla
zaman mutlaka..




yenil
yenik düş ki
derin boşluklar olsun yüreğinde
hep varmış gibi
kurulsun yeniden alemler
her yeni günün/ün
sabahında..



* Şiirin büyük bölümünü oluşturan sevgili ’eksik susmalar’ a sonsuz teşekkürler..