Yeni bir gün daha değiyor gözlerimin asma köprülerine
bir damla çiğ düşüyor uhrevî musıkîmin Itrî tellerine
bir serçe ağlıyor penceremin pervazında
Ey göğsümün kıblesine inen vahiy sancısı!
Bu gün de nefessiz koma âyetlerimi



Yeminler adadım yollarına yâr!
Fikrimin hilkâtlerine adını bellettim
Katre katre sessiz şiirler akıttım
Kırmızı defterime mavi divitimden
yine demdi can pınarlarımdan fışkıran lav-ı sevî



Sol kolumu kesen alazlı susku ey!
Dinle leyâlin şiraz ninnisini
Dinle ki
Dokun sabahın çığlıklarına
Dokun ki
Hisset ’DUHÂ’ nın ayak seslerini
Hisset ki
Öğren nehâra kucak açmayı
Ve bil ki
Beyhûde titremez bir günah bedeninde



Sen ki
İçimdeki ’NÛN’u döven ’KÂF’!
Doğmadan evveldi d/ilsiz makberlerimin sana dönüşü
Kaç harfi adına böldüm bilsen!
Kaç alfabe eskittim senin kıblende



Ah
Açlığa muktedir susuzluğum!
Bir annenin ikrâmından uzak yetimliğim!
Ah
Yârdeki ’BEN’ umursuzluğu!
Ben oysa
Tüm yağmurlarına inanmıştım göğünün



Hadi ç/al dudağına Kızılırmak türkülerini şimdi
Nefes olayım makamdan öte ezberine
Bilirim lisânın başka bir hâl
Sen de yetimliğim
Sen de t/utkum
Sen de susuzluğum kaldı
Hadi ser efkârıma bir ’ LÂ’ dökümü
Vuslata dair mâhur bir beste
Allah için
B/ak bana ’ AŞK ’ ile.....