Doğal Şiir
unuttum sesinize gülümsemeyi
oysa yeni uyanmıştı çiçekler baharın her yanını sizinle donatan mutluluklar kapınızın açılmasını bekliyordu insan sevmek denen bir ağaçtı sakın sormayın yapraklarına onlar umutsuz bir sonbahardan bahsedebilir ya da kolları budanmış eski bir mutsuzluktan yakın tanrılar aşkına hala bir nefes daha almaya vaktiniz varken niçin düşünüyorsunuz bunları katılın kırlangıçlar katarına ya da bir kumru şakası sezinleyip kalın kendinizle baş başa ama mutsuz olmayın sonsuzluğa katılmak adına basit bir yer beğenip devam edebilirsiniz oyunlarınıza mesela bir ipten bahsederken onun ruhundan başaktan veya ekmeğin kokusundan tanıyabilirsiniz kendinizi tanrıya varana dek çocuk atan kalbinizi. |