Soyunurken gece siyahın boyasından
Tan yerine düşer bir lahzalık selâmet
Şafak vakti derler güneş doğmadan önceki ana
Alacakaranlık üflüyor soluk soluğa yetiş imdada yetiş
Sana şiirlerdiğim vakit

Ah aktini bozmuş fecir akıyor zamanın seyrini temaşa edemedim
Efsun karası gözlerim ufukta kilitli kaldı düşlerim
Nazarına naz eder bin cefaya küserim

Şimdi solgun çehreme sürdüğümdür allık
Sessiz sessiz süzülür yüreğimde saklı ıstırar
Çözülür kırk düğümle sakladığım yağmurlar
Hıçkırır ağlarım umduğum gelmiyor hayalime

Şems uykularda vakitsiz değil gördüğüm rüya
Şimdi ağlamak düştü temaşa ettiğim kara sürmeli g/öze

Mevsim uzanırken utangaç edayla
Üşürüm tebessüm edip kaçan pembesi açık bulutlara
Terennüm ederim dilimde bir Leyla
Fikrimde dolaşır o buğulu ses
Kulaklarımda çınlar pişmanlığımı hapsettiğim türküler

Kûn cismime değeli bakışın
Gecelere mahkum ettim tüm şiirleri
Fıtratımın rengiyle bestelediğim şarkıları
İfşa ettim hüzzam makamında telaşlarımı
Fikrimi zikrettiğim vakit
İşte sana şiirlendiğim vakit
Yanarken mecusi ateşi gönlümde
Söndürebilirsen ki o vakit veririm vuslatına akit