O Beyaz Dalga
denizin altında korku
kımıldayarak dalgalara varan köpük o beyaz köpük o beyaz dalga karnımın acısını alacak bir düşüş ne olur bana uzak gemilerden bahsetme hele bir de sevinçli merdivenlerden küpeştelerde aşkını bekleyen o sıkı kalpten düşmeden siren sesleri duyuyorum bedenim kaç liman ağırlığında ayrılıklarla dolu bilmiyorum kayalar karanlıkta yürüyor bunu kimseye söyleyemem aklımı örten cesaretin büyüsünde yürüyorlar imkansız seni sevmek bunu kimseye söyleyemem susuyorlar düşünüyorduk sırt üstü üşümüş tavanların beyazında bir son için tasarlanmış ellerini içten dokunuşlara savuran sevgi dolu gel gitlerimizi rüzgara atınca anlamıştık dik başlı gövdelerimizin seviştiğini unutacağını biliyordum biriktirdiğin yangınlar kadar yüce yüreğinde atan sese koştukça aklına gelmem bir o kadar da yosun kokulu geceler bırakmayacak yakanı bana gelmeden kardeşliği sevişmenin iki yüzlü aynası ıslak bir göğe düşen dibin kanatları oynadığında seni öper gibi sakın ağlama. |
İmkan diye bir şey vardı bunu yaratan da bizlerdik evet ve onu "sız"laştıran da bizlerdik yine...
Ah bu önyargılarımız yok mu... baştan pes ediyoruz... peki ya imkanı denedik mi hiç imkansız olduğuna baş eğdik...
Gemiler... evet gemiler... hep bir gidişlerin motifi sanki... lakin kavusmaları da ağırlar ıslak güvertesinde...
Ve merdivenler her bir ayrılığın sonunda bir iniş bir çıkış vardır geleceğe. ..
Bir sonrakine atılan adım ya aşağıdır ya da yukarı. .. bu son savaşınızda ne kadar güçlü oldugunuza bağlıdır. ..
Ve tavanlar... benim ilk ve son sevgilim... her ne düşünürsem, istersem, istemezsem, tavan boşlukları dinler beni sabırla. .. ve gözyaşlarım damlar beyaz tavana... kararır belki tekrar yağar üzerime. .. iste bu yüzden severim ben yağmurlar. .. bu yüzden severim sırt üstü uzanıp yagmurda ıslanmayı...
Ah şu yosun kokulu geceler yok mu... hele ki bir ay dikmişse gözlerini maviliğe... bu yüzdendir her gece pencere önünde uykuya dalışım... deniz kokar sevgili, yosun kokar... ya da ne bileyim işte öyle koksun isteriz belki...
Denizi seviyorum bende ... beyaz dalgalarını beyaz köpüklerini...
Sevgili denizdi çünki. .. en sakin halleri bir köpük, en hoyrat halleri bir dalga... ve ben bu yüzden seviyordum çünki nefes alıyordu ve bana nefes oluyordu...
Bilmem kac defa okudum bu şiiri...
Tebriklerim sonsuz bu şiire. ..
Siz hep yazın. .