GİTMEVefa bağının gülü, cefa senden uzak. Ben dert, sen derman meğer ki hep sendeymişim, seninleymişim... *********** Bak tarumar olmuş bahçem, solmuş güllerim. Sen, dirilt onları. Sen olmazsan bütün vakitler kara, ne sefa var ne cefa. Gel... Kapansın ziyan defterim. Ezelden ebede savur beni, seni söylesin, yüreğine dokunsun dilim... Söz bitiyor, sen kalıyorsun. Su bitiyor, bereket yağıyorsun, çatlayan dudaklarıma, dua düşüyor. Yüreğim ferah, bana iyi geliyorsun, Sen! sen, kötü gidiyorsun; Gitme...! Akşam heybetinle kendimden geçiyorum Sabah merhametinle kendime geliyorum Düşen bedenime güç veriyorsun Ne kadar acizim ben, kudretli olan sen, göster kendini, fidan gibi dikileyim toprağına. Gitme...! Çünkü derdim var, dermanım sen, şifam sen... Aç kapını ben geldim, seslenişim sana! Başı dumanlı dağlara düşüyor yolum, denize koşan sulara… Vefa bağının gülü, cefa senden uzak. Ben dert, sen derman meğer ki hep sendeymişim, seninleymişim... Gitme...! |
cefa senden uzak.
Ben dert, sen derman
meğer ki hep sendeymişim,
seninleymişim...
Gitme...!
İçim de ki duyguları yoğunlaştıran bir şiirdi. Yüreğinize sağlık...