Hocam 32-dalından düşmeye ramak kalmış bir hazan yaprağı elime konan pırıl pırıl renkli bir kelebeğin kanadı örselemekten gocunuyorum, rengi soluk Gül’ümü her an yanı başımızda bekler, biliyorum ölümü vazgeçiyorum dünyadan, zaten umurumda olmadı yemiyor, içmiyor, hareketsiz, ağlamıyor, susuyor boşluğa bakıyor, ellerimi tutmuyor, yüzüme bakmıyor kırmaktan çekiniyorum, her şeyden vazgeçmiş Gül’ümü o hayat dolu olana dek Rabbim uzatır mı ömrümü elimden hiç bir şey gelmiyor, çay demledim içmiyor karnını tutuyor hâlâ.. belli belirsiz “bebeğim” diyor, “bebeğim” diyorum, bana bakıyor gözleri, beni görmüyor sormaya korkuyorum, hamileymiş, kıramam ki Gül’ümü onu zorlamam, üzemem, soramam bebek düşürmüşlüğünü “bebeğim” diyor, boşluğa bakıyor, beni fark etmiyor.. her şeyi konuştuk da, niçin söylemedi hamileliğini beynimi kemiriyor, öyle içten pazarlıklı biri değildi |
davranışlar gerçekten hamileymiş gibi görüntü veriyor ama, değilmiş,
ilginçti,
ne kadınlar varmış dedim,
tebrik ve selâmlarımla..