Vuruldu barışbulanık gökyüzü çatının kiremitleri kırık bu enkazı kim yığdı diye baktı güvercin kaldırdı yaralı kanadını kan vardı başını döndüğü yerlerde uçamadı sendeledi yüreği bakışları düştü uzaklarda gömülüydü masum öldürülen çocuklar yanlış hesaplarımızdan oluşan uzak’lar ayağımızın dibindeydi doğu pişmandı doğu olduğuna batının gözü sürekli üstündeydi kaldıramazlardı parmaklarını biz bu işte yokuz diye yeni bir masala başlayamazlardı adı adalet adı özgürlük adı demokrasi olan üzgündü güvercin barış diyenlerin görevini iyi yapmadığından hurma tadında çöl toprağı kara altındı özgür adamlar geldi barış özgürlük dağıtmaya dağıldı insanlar kabile kabile dağıtılmadı barış kana bulandı kentler barış vuruldu vuruldu barış! 10. 10. 2013 / Nazik Gülünay |
YÜREK SESİNİZİ SELAMLAR SAYGILAR