Atlar çıldırdığında uyuyacağımDüşüp ölüyor uzun bir sokağın şarkıcısı Gözleri ev sarmaşığı Ruhu yoktu bulutlarının Oysa düşümde görmüştüm atlar uçuyordu Yeşil tepeler üstünde Rüzgâra dokunan bir çan gibi Gidiyordum onlarla Oradaydılar, denizi yırtarak Rengi yok diyorum Sunak sessizlikleri çizdiğim tablolar Kırmızı taşlar ve nehirler yuvarlandığında Orada mezar çiçeklerini dinleyen Kısır çimenler arasında Ve çalılar sallandığında Uyuyacağım seninle. En çok siren seslerine canım yanıyor Yağmur yırtılıp siyaha büründüğünde Ben duracağım göğün ağzında Atlarım çıldıracak. Şiir tablo. Aysu |
şiir çok güzel
saygı ile