GÖLÇıkardı üzerinde biriken hayatı Giyindi gecenin yıldızlarını Ay teninde şavkıdı Yıldızlar kondu gözlerine Terk eden bir sevgili gibi Utanıp kaçtı güneş Rüzgâr teninde dolaştı Göl’ün gönlüne doldu karanlıkta Yosunlar çıplak tenine Perdedar oldu Saklandı kurtla kuş Utandılar masum bir gecede Usandılar soyunamadıklarından Kirlerinin kinini kustular Toprak öfkesine yenilerek Sarsıldı Kör bir âşık yeniden yumdu kalbini Kilitlendi ayakları Karanlığın sesi çığlık gibi duyuldu Göl gönlüne girene yar oldu Yalansız duru halinde bir su Son kez uyuttu Kuruyan hayallerin kışlıklarını Kaldırdı tel dolaplarına Uyandırdı dolap beygirlerini Döndürdü yeniden dünyayı Gıcırtısında yola koyuldu ... A.S.R.A.N. |
__Güzel şiir,tebrikler..