usulca dokunuşlaranladım -an-ların kadar kısa ve narin dokunduğunu gece kelebeği kanatlarıma -ki her iki ucu yanık- anladım uçmayı da hiç bilmez ki kelebek karanlıkta öylesi bir boşlukta dolanır durur anladım en kimsesiz yanlarıma sokulduğunu hüznümle yok olduğunu ’ öğretmenim, canım benim ’ der gibicesine yüreğimde pek çok.. çok olduğunu anladım * meğer hayat ne de çoğul o çoğullukta, çoklukta bir ana sen, bir bacı can-canan oldun bana anladım anladım büyük olduğu kadar sırtımdaki hayatın yokluğunda, ağır bir yük olduğunu anladım ömür yolculuğumun bu son durağında alnıma yazılansın (italik rayların ortasındaki kalın çizgilerle) benim için bir tek..tek olduğunu anladım * meğer hayat ne de tekil o tekillikte, teklikte bir durak sen, bir uğrak gecenin içinde ak oldun bana, anladım // peronlara gün ışığı serercesine // sevmeyi de hiç bilmez ki kelebek yalnızlıkta salt bir kararsızlıkta çırpınır durur a t l a n t i s usulca dokunuşlar şiirleri serisinden - 1 Şubat - 2010 |