’ sevgin ile
daha yeni doğmuşluğumun
ilk günü belki...Pazartesi’ydin ’

yangın yerinde bir düş ülkesiydin
o düş ülkesinin prensesiydin
* Saba Melikesi, Belkıs aşkına...

ki en yoksul hallerimle sevdim ben seni
sen, içimdeki çocuğun -anne sesiydin-

sanma gelip geçici bir gençlik hevesiydin
ninnili uykuların en sıcak nefesiydin
tutsağında kaldığım öylesi içten
o yasak duyguların dev/asa kafesiydin

’ sevgin ile
korkuları boğmuşluğumun
son günü belki...
Pazartesi öncesiydin ’

a t l a n t i s
usulca dokunuşlar şiirleri serisinden / 3 /
Mart - 2010

.....

Usulca dokun yürek yaralarıma.
Bir meleğin sessiz öpüşleri gibi.
İçimde dal-budak aç her Mayıs sabahı.
Yaprakların dökülsün göğsümün yamaçlarına;
ve beyaz çiçeklerin akşamın gelmesi ile ılık ılık koksun.
Sen sarmaşık ol kuytularımda. Sarıl yalnızlığıma.
Usulca dokun gözlerime. Bakışlarıma menevişlerin sokulsun.
Menzilimde senden başka hiç bir ışık olmasın.
Ruhuma sokul kirpiklerimden süzülerek.
Yağmur sonrası gökkuşağı gibi düş kırpıştırdığım gözlerimin gökyüzüne.
Usulca dokun içimdeki anne sesime...
ve seni sevmeye bırak yüreğimin toz duman haykırışını...

Yasemin GÖKSEL / (mekânın Cennet olsun - Ö. T. : 31/01/2012)