Sesağaçlarda çıt yok iyidir sessizlik, bir mermerin fısıldayışı ayın uyku vaktinde bilmem kaçıncı defa kendine ayaklanışı rengini unutan kelebekler karanlıktan geçiyordu ağır dualarla buradan kaçalım kıyıdan en beyaz göçebe kuşlardan tunç memelerin unutacağı son buradan kaçalım güneş yok, sarı ipliklerin dolandığı rüzgar ve aşklar bayramlık, biz bilmiyorduk ırmağın şarap tükettiğini suyun gözünde avlu kapılarını kendi acısını bahçe rengine yansıtan gölge ve eşyalar eşyalara çarptığında taşa dokundum. Aysu |
buralarda güneş yok hakikatten de