UYU UYU YAT UYU
Çoluk/çocuk demeden, milletin evlâdını
Bizzat küfrü yayarak, yıllarca uyuttular. “Mehmet; uyan, kalk, çalış”, diyecekleri yerde! “Uyu uyu…” diyerek, yıllarca uyuttular. Mücâdele edildi, eldeki mevcut güçle Değiştirmek istedi, o gün Hilâl’i, Haç’la Bir zamanlar öyle ki, mâlum: “163” le İslâm’ı suç sayarak, yıllarca uyuttular. Cıvıklık bulaşınca, o güzelim katıya Baykuşlar konar oldu, damdaki o çatıya Batılaşma adına, batasıca Batı’ya Her şeyiyle uyarak, yıllarca uyuttular. Daldı eğlencesine, kendi kendinden geçip Yosmasız hiç olur mu, hem de güzelin seçip? Açık/saçık giyerek, viskilerini içip Kadınları soyarak, yıllarca uyuttular. Çok uğraştı velâkin, engeli aşamadı Kükrese de bir türlü, çağlayıp, coşamadı Başkasın yaşatmadı, kendi de yaşamadı “Altın nesle” kıyarak, yıllarca uyuttular… 20/09/’13 Hanifi KARA |