GÖÐÜME SUNU...
Düþlerindi saçlarýmda gezinen
ve suskunun gözlerinde bir kaç damla yaþ. Üzgün ezgilerde sevinçlerdi azlýðýn yetindiðiyle aþký sürükleyen zaman, seni ve yaðmuru en çok ben sevdim. Gün açmadan sýðýnmak gözlerine, taze ekmek sýcaklýðý ellerinin bir de; ýslandýðýmýz yerde anýmsýyoruz bulutlarý, Göðe salýnan umutlarla tutuyoruz azlýðýn çokluðundan, çünkü uzun bir yürüþtür sevmek. Adýmlarýn gölgesi büyürken akþamlarda kuþanýp yüzümdeki gülümsemeleri karþýdan karþýya geçmek var seninle... Gün önceden su veriyorum bahçendeki deliþmen çiçeklere soyunuyorum ayazlar içinde. Yüz yýllýk duruþunu arýyorum, geçemiyorum ardýnmýþ düþlerimden ve senin bulutunla yaðmur oluyorum, göðün delirircesine yaðdýðý yerde bul beni. Þimþek þimþek çakýyor gözlerimde gök, sevmiþliði tanýsýn diye! ... (LACÝVERT ÖYKÜ VE ÞÝÝR DERGÝSÝ SAYI: 4 SAYFA: 67) |
harika bir þiir
ve ayrýca günün þiiri olmasýndan dolayý
ayrýca tebrikler
selam ve sevgiler