Ben, senin kalbim de oluşuna aşıktım
Farkında olmadan sevdim seni ben
Bu benim elim de değildi Tamamen intihar edişiydi Gözlerimin gözlerinin deltasında fırtınaya tutulması Sana bakınca çocukluğum gelir aklıma Mahsumluğum hırçınlığıma karışır Adındaki sessiz harflere tutunurum Sessizce, kımıldamadan susarım Boynundan öperim Gözlerinin çukurunda soluklanırım Çocuktum ozamanlar ben Sen de çocuktun Ben bir palyançoydum Doğadaki tüm renkleri sende görürdüm Ençok balonları severdim Coğrafyanla coğrafyam çok farklıydı Sen güneşin doğduğu yere aittin Ben güneşin battığı yere Ama ben her sabah seninle doğardım Her akşam seninle kapardım gözlerimi Sen bunları göremezdin Çünkü ben sen de yoktum Ben, senin kalbim de oluşuna aşıktım Senin güneşin doğduğu yerde olduğuna değil Hayatımda içime en çok sen dokundun Bir çocuk gibi Mahsumca Sen içime dokundukça Ben yolculuklara çıkardım Tek kişilik yüreğim de çift kişilik bilet alırdım Cam kenarına ben otururdum Can kenarıma sen otururdun Ne zaman kendimden uzağa gitmeye çalışsam Hep sana sığınırdım Bir mülteci gibi Koynunda sabahlardım Mahrem yerlerinde soluklanırdım Kalbimin tüm koridorlarına dokunurdun Ben ise senin kalbinin duvarlarına takılırdım Kalbin tel örgülerle çevrilmiş gibiydi Yasaklı bir şehir gibi Kalbime dökünce tüm özlemleri mi Kalbimin sokakları alev alev yanardı Sonra kalbime dönüp dedim ki Cehennem olsan yine gelirim Yine senin için yanarım Yine senin için bu şehri yakarım Gözlerinin uzağında olabilirim En zor anımda yanımda olmayabilirsin Ama biliyorum ki Bir gün biryerlerde karşılaşacaktık Bir bıçağın kan kokan keskin tarafında Yada bir palyaçonun sessiz dünyasında Yada göğe asılan mavi bir bulutta Mutlaka bir gün karşılaşacaktık Çünkü ben sen de yoktum Ben, senin kalbim de oluşuna aşıktım Sen kalbim de zincirlerle bağlanmıştın bana Kimse seni kalbimden çözemeyecek Herkes görecek güneşin doğduğu anı Herkes bu dünyaya aşk dolu şiirler bıraktığımı Senin adının kalbim de aşk olduğunu Yüreğimin can kenarına senin oturduğunu Ve ömrüm sana tutsak olduğunu Seninle karşılaştığımız an Coğrafyalarımız birleştiğin de Herkes senin, benim şiirim olduğunu öğrenecek İbrahim DALKILIÇ |