ALAÇAYR’A VARDIMŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Temmuz ayında akrabalarımızdan Mustafa Çelik’in Dağınlıbölük yöresindeki bağ damında kayısı toplarken, dayımın oğlu Yusuf Erol ile birlikte Alaçayır’ın bu konumunu dile getiren bir şiir yazdık. Şiiri, 1983 yılında Haydaroğlu köyünün yanındaki derede traktörün devrilmesi sonucu ölen, İğdir köyünden (Aslen bizim köylü) Güşü Çavuş’a, Niyazi Demirtaş (Yazıhan 1950) ve Bayram Demirhan (Hekimhan 1964) tarafından yakılan ağıtın ezgisinden esinlenerek seslendirdik. Malatya’ya dönünceye kadar da birçok kez birlikte saz ile çalıp söyledik.
Devamını oku: ballikaya.webnode.com.tr/news/%e2%80%9ceskiden-%c3%a7atak-ile-ala%c3%a7ay%c4%b1r-aras%c4%b1-turkuydu%e2%80%a6%e2%80%9d/
Alaçayr’a vardım suları bitmiş
Çayır çimen solmuş dikenler bitmiş Yaylaya konanlar nereye gitmiş Gel’ele de benim gülüm gel’ele Gel’ele de benim canım gel’ele Alaçayr’a vardım kuzu melemez Seslerim seslerim yârim ses vermez Yaylam harap olmuş kimseler gelmez Gel’ele de benim gülüm gel’ele Gel’ele de benim canım gel’ele Alaçayr’a vardım içim sızılar Yüz evlik zamanı gönül arzular Türküler söylerdi berici kızlar Gel’ele de benim gülüm gel’ele Gel’ele de benim canım gel’ele Alaçayr’a vardım yurt viran kalmış Bıngıldak çayırlar nasıl sararmış Ne yılkısı kalmış ne yozu kalmış Gel’ele de benim gülüm gel’ele Gel’ele de benim canım gel’ele Alaçayr’a vardım yurtları boştur Gökyüzünde dönen alıcı kuştur Çalma Âşık çalma gönlüm sarhoştur Gel’ele de benim gülüm gel’ele Gel’ele de benim canım gel’ele Süleyman ÖZEROL 11 Aralık 1988 – Malatya |