Baktım Ağladım
Söğütlü eşmeden bindim trene
Yan koltuğa döndüm baktım ağladım Nazlı yârim geldi gözüm önüne Oturdum gözyaşı döktüm ağladım Geçerdi karşıma selvi dal gibi Gülerdi yüzüme gonca gül gibi Geçmiyor günlerim oldu yıl gibi Adına maniler yaktım ağladım Ne zormuş ayrılık yıktı gönlümü Nasıl arıyorum bilsen her günü Açtım telefonu gezdim albümü Resimlere bir bir baktım ağladım Öyle özledim ki seni oy gülüm Kavuştursun sana beni de ölüm Bitsin bu ayrılık bitsin bu zulüm Oturdum boynumu büktüm ağladım Kul düşünce 👏👏👏 Sensiz geçen her günüm yıl olsa Saçlarım aklarla dolsa Bedenim yorgun, gönlüm suskun Yüreğim kor ateşlerde yansada Gönül Pınarı 👏👏👏 Yıllar geçse bile bitmez bu sızı Hayali sinemde hep dünün izi Gül bülbül anlatır dün gibi bizi Maziye takılıp çöktüm ağladım |
Yüreğinizdeki sonmeyen ve hiç sönmeyecek kor ateş dizelere yansımış.Allah yürek serinliği versin size.
Bu şiirinizi hüzün duyguları içinde okudum.
Gönlünüze sağlık değerli şair dostum.
Saygıyla,esenlik dilerim.