kadınımsın kadınım...
kadınım
bu masalda ikimizede yer var az öteye kaysana... gök kanatlı kasabalı martı çığlığıyla lacivert gecelerden koyun dolusu yıldır yıldır yıldız topladım ıslak bakışlarımın nemli yamacına gökkuşağından söküp masmavi umut iliştirdim dolunay derleyip ay tozu serptim gülüşlerine avuç avuç sımsıkı sarılıp boynuna bahar değmiş leylak kokulu saçlarına özlem iliştirdim koca dağın yamacında yaban gülü dalına dudaklarının kıyısına sımsıcak öpüş... yakamoz seğirtmesi sevinçler gözlerinin bebeğinde yatağına mıhlanmış göksu şahit güz yangını gözlerindeki sevince sol yanımda delicesine bir sürur... bilmelisin ey kadın sen benim koca bir ömürde yaşanası biricik baharımsın kadınımsın kadınım... sen mevsiminde uçurum kenarında açmış bir tel papatya kadar masum gözlerimden yüzüme yayılan masum çocuksu umarsız gülüş... bu köhne kasabanın çıkmaz sokkaklarına arnavut kaldırımlarına serilmiş deli bir avuç avuntu özlemlerimsin... bir dirhem sevinç kursağımda uyandığım senli sabahlar gizemli kuytularımda sıcağı saklı kadın... Hasan ODABAŞI |
Yüreğine kalemine sağlık
Yürek sesin hiç susmasın
_______________________________________________________Saygılar