İTİRAFMünezzeh bir zamanda fikrime yolculuğu ’’Zor ’’dedim çoğu zaman zorluğunu bilerek Sırra kadem elemi konuşmaktan ar ettim Kaçık aklın damından ihmalleri silerek Melalin gölgesinde ben senden ibarettim Iraklığın deva mı yoğun baş ağrısına? Ellerim titrek gezer ezberim darmadağın Hicrandan kenar köşe saklanışını kına Bu meyanda bilesin içten yıkılır dağın Diz kırıp çömeldiysem sükûnet kıyısına Yoklama hislerimi uzakta bir yerlerde Umursuz tavırların kaç kulaç sayısına, Yakın kıldı kendini hatır koyduğu serde Bilmez misin gün gelir, dile dökülen nale; Gönlü, ahvâle sorup yüreğe verir salık. Can; talan dehlizinde düşerken halden hale Bırakıp gidemeden bakarsın alık alık İster bil ister bilme...İnkisarın tanığı; Günahlara takılı paçayadır ithafım... Hükmü giydirmiş âlem, başka yoksa sanığı; Geçersiz nedenlerde yine kıdemli safım Sıyır, çek al sırtımdan, bakma; eskimiş çula Selamsız sabahların ayazı koyar bana Ömrü; gam ortasında ruhu yorulan, kula; Makul, makbul duanın niyazıdır yâr bana. Nezahat YILDIZ KAYA |
Üzüntü ve kederin itirafı, kişinin yürek sesi olsa gerek.
Sevgili Nezahat' cım değerli eserini defalarca okudum anlamak için. Zordu ve bir o kadarda anlam, mesaj doluydu.
Tebrikler güzel yüreğine, tebrikler güçlü kalemine.
Saygılarımla kutladım.