Korkuların
Bent çekmişsin önüne korkunun dikenli tellerini,
tedirginliğin bir güvercin ürkekliği. Bana geçmişinin patinajında kalmış anılarınla gelme, geçmiş, yaşanmış bir iflasın acı faturasıdır. Bana geleceğin koklanmamış kokularıyla gel, yazılmamış şiirleriyle, işlenmemiş günahlarıyla gel. Geçmişin tasaları gölgelemesin keyfini, gölgelere, ucube anılara kurban verme beni. Zarif bir cellabiye kuşansın bana duyduğun hisler, içinin kıyılarına sür korkularını ve uçurumlara bırak. İntihara zorla kasvetli renklerinin tonlarını, öldür, cani ol seni senden etmek isteyen dürtülerine. Kan akıt, kurban ver, paramparça dilimle hepsini, vicdanın acımayacak korkma! Bu meşru müdafaa hakkın, ve bu senin haklı savaşın. Hadi hislerini bile, keskinleşsin tüm darbelerin, vur, kır, sapla korkularına baldıran zehri içmiş hislerini. Korkuların damarlarında zaferin tadını yaşamasın, hüsran nöbetlerini yaşat korkularına. Korkularına teslim olma, teslimiyet yenilginin göbek adıdır. Bırak, öldüreceğin her korkunun ardından, seni metruk etmiş anılar ağıt yaksın. Akıt yarım kalmış sevdalarının elemini üzerime, ben merhem diye sürünürüm yaralı yanlarına. Gel sokul yanıma, daha da yaklaş hisset beni, cesaretimle örtünürüz korkularının ayazında... |