SESSİZ KALDIMBir avuç ayrılıktı yalnızlığımın içinde büyüyen... Bir yokluktu sensiz geçen zamanın huysuzluğu, bir hayaldi yüreğimde biriktirdiğim şimdi ise; sisli her yer bulanık etrafımdaki herkes, hep mi dumanlı kalıcak böyle...? Netleştirmek istercesine yoluna serdiğim yüreğim hep mi kanayacak ince ince... Şiirler,şarkılar bir kuru daldı Seni bana getiren yokluğundu Çok dokundu... Büyüyen uzaklığın inleyen bir sessizliğinde çınladı, anlamını yitirmiş tüm sözlerinin.. yer gök şahit olmuş isyan çığlıklarına Bayraklar çekilmiş herkes sıraya dizilmiş, kara örtüler, yüzler gizli dizildiler... Sela’n verildi,namazın kılındı Seni de toprakla süslediler SESSİZ KALDIM... |
Saygılarımla.