Feryad-ı isyanYüreğimde minik bir serçe kanadı, gözlerinden belli; hüzün kokuyor kanatları. Gitmek için gelmişsin zira; oturuşundan belli. Göremediğin sakin sulardan geliyordun Gitmek istemeyen duruşunla kaçıyordun düşe kalka kanamış dizlerin, birazda ben sinmiş üstüne, sızladı mı yüreğin? Sahi giderken ceketinde kaldı mendilim, duyuyormusun hıçkırıklarımı? Varamıyor cebine elin. Kaldır başımı,çenemden kavra Öp alnımı, saçlarımdan "AŞK" damlıyor... Anlamsız dünlerinden saklıyordun gerçekleri Seni ele veriyordu her bir zerren Bense sözlerin en ince sesi ince fırtınalar koparıyor feryad-ı isyan! Tebrikler olsun bende de yok derman! Kaldır başımı,çenemden kavra Öp alnımı, saçlarımdan "AŞK" damlıyor... |