...Bilinmezliğe doğru yol aldım Tüm suretlerde arıyorum o buseni, Bilmediğim gülüşün ve gözlerin... Hayatın gel gitlerine zar atıyorum Belki boğuluyorum bu oyunda yine kaçmayı başarıyorsun! Kurtarmıyorsun beni sensizliğinden... Ellerimle yakaladım zannettiğim kelebek misali, Sonunu bekler gibi, Öldür beni diyorsun. Velhasıl ömrün bir günlükken, Bekleme benden... Sen geldiğinde bulacağım kendimi. Korkma kendinden bu kadar, Göster yüzünü, süsle hayallerimi... Gelsen diyorum artık Görsem yüzünü. Sürekli kaçıp kovalamaca mevcud İnmek istiyorum en yakın durakta Kovalama artık beni kağıtlar boyunca, Biriktirdiğim tüm cümleleri harcatma boşuna! Sen bu kadar korkak,bu kadar sarsak bir haldeyken, mavi duvarlarını bana çevirme. Meçhul bir yolun başında dururken; mahcup bir biçimde selamlıyorum seni bilki adım atmaya hazırlanırken, tersine döndü bedenin, göremiyorum! Kaçtın tozu dumana katıp, kum dolu, toz dolu; uzun süre kullanılmamış gerçeğime açılan kapı... Sana dair yaşanmamışlıklarla doluyum, olmayansın sen, bu yoksulluğun içinde bile var olma sebebimsin... |
* sana dair yaşanmamışlıklarla doluyum,
olmayansın sen,
bu yoksulluğun içinde bile var olma (?) sebebimsin
.......
şimdi en hazin öyküm oldun sen
çığlık çığlığa türküm oldun sen
sevgiden öte korkum oldun sen
sen hiç bilmesen
göğe uzanan eller bizimdi
yaralı belki sızım sızımdı
sana ben gibi seven lazımdı
sen hiç sevmesen
bir düşsel çağda seni gördüm ya
adını gel gör kalbe ördüm ya
aşıktım hani öyle kördüm ya
sen hiç görmesen
güneşe hasret günün sonunda
zorlu bir aşkın - kinin sonunda
yaşamdan geçtim canın sonunda
sen hiç ölmesen
bilme sen
(en tatlı uykularımsın)
sevme sen
(gizemli duygularımsın)
görme sen
(hasretlik kaygılarımsın)
yaşa.....ölme sen! / y a r ı n l a r ı m s ı n !
a t l a n t i s