İsimsiz Aşkın İmgeleri
Sustuğun kadar seviyorum seni,
Adın duamın kimsesiz sabrı.. Öylesine yalnız,öylesine kalabalık. Bir cinayetin aranan suçlusu tenin. Ellerim ellerine müebbet hapsini kabullenirken- Öpmeye yüz tutmuş acıların tozlarını savuruyordu yanağıma kondurduğun o son buse. Anlatmak isteyip de,anlatamadıkların da buluyordum seni, Öyle gitmelerle doluyduk ki her şey, Her gidiş birer kalıştı sanki kalbim de. Oturduğum semt kalbin iken hala yaşadığım şehrin sen olması, İçtiğim kahvenin gözlerinin, Ve yokluğun geçmek bilmeyen duvarda ki durmuş saatim olması, Vazgeçilmez olduğunu anımsatıyordu içimde ki sese. Bana susamışlığının belirtisi tuttuğun özlem orucundan geliyordu. Ki;ben seni sevdiğimi hep dudağından öpüyordum. |