Bozuk saatimin yelkovanına sığmaz benim hayallerim,
Akrebin kıskacına yakalanan bir
zamanı arıyorken.
Çıkmaz sokağa benzer belkide sadece aklım,
Hangi rüyanın etkisinde kalmış ki bedenim böylesine fahişe,böylesine yosma.
Bilmediğim bedenlere sarılırken unuttum ben,
Unuttum
sevgilime nasıl aşık olduğumu-
unuttum gözlerinin yedi kat
kahvesinde ölebileceğimi.
Gün oldu ben kayboldum onun kaburga kemiklerinde.
Gün oldu ben seviştim onun yokluğu ile..
Şiirler yakılsın o
vakit gözlerime,
Çünkü sevmek artık çok uzak bize.
Biz olmuş iken-
biz olmak üstümüze biçilmiş elbise ise
ölüm yakışır sadece ikimize..
Elif Yılmaz/ 12.07.2016/15:04