VEHAMET
Mahmuzla yüreğini kuşan aşkı can
Aşka gem vurdukça Gönlüne düşmez heyecan Şüphelerinden sıyrıl yedi ırmakta yun Pirüpak kalbinle Bir’e varmaya soyun Törpüle ruhunun tırnaklarını Kem fikirlerine eğme boyun Bu gül bu nergis bu servi Neden her zaman böyle solgun Gidişin nakışlanmış bülbüllerin diline Böyle bir yangını anlatamaz Üç beş çıplak kelime Dünya üç boyutlu sahne Sergilediğimiz gerçek oyun Eğer esas oğlan zalimse Bizim viraneye buyurun Virane dedimse zahirine aldanma Yirmi dört bin alemi sığdırdım ben canıma Her köşesinde aşk her bucağında şefkat Kapısından girince Ömrün ömrüme olacak nakarat Şayet gelmezsen dert edip vehametini Yıkılır içimdeki yirmi dört bin can Yakılır şehir şehir ülkem Haydi yelelerinde rüzgar uyutan Kar beyaz kısrağınla gel Dört nala olsun Dert olmasın Fenayla beka arası Mahmuzla yüreğini sevdam Mahfetmeden beni Bu soysuz doyumsuz gam… |
kocaman
mükemmel bir varlıksın sen.
Şiirinde gördüm, görebildim yirmi dört bin alemi.
Çok yaşa sen...Harikaydı.