03.17...
Ter içinde bir gece
Bir kaç yarım kalmış şiir var dilimde Ağız tadıyla bitiremediğim Bir fincan kahve de cabası Anneme göre değmeyin keyfime Bilmiyor ki şairlerin neden kahve içtiğini Ayağım tökezledi biraz önce Hayyam çektim ciğerlerime bir nefeslik Ha düştüm ha düşeceğim kentimden İçimde boylu boyunca uzanıyor cümleler Yatağımdan taşıyorum Hangi kaba koyayım içimi bilmiyorum Öylesine feragat etmişim kendimden Yerim yurdum yok Sokaklar dar Hangi aynaya dönsem yüzümü Biri daha var bana benzeyen Benden içre Kör bir ayyaş yürüyor titrek ellerimde D/üşüyorum parmaklarım hissiz Öylesine mihmanım halime Sır koyduğun adımı da bilmiyorum Künyemdeki isim de ben değilim belki de Hangi mevsimin telaşı bu Karanlığın getirdiği düşümün içine Dışarda kendine hayrı olmayan sokak lambaları Seneler sürer aydınlanması kahırlarımın Yalnız içmekten yoruldum sarhoş bulutları Kim bozacak ateşkesi belli değil Gök mü yağacak gürleyerek Benim olmayan nasırların çatlaklarına Ben mi ıslatacağım Şakağımdaki kavgaların izlerini Nabzıma vura vura hıçkırıkları Kaç kez daha ağzından öpeceğim imgeleri Kaç kez öldüreceğim içimdeki kadını Kapayarak ak gerdanımı Ve kaç efe gömleği giydireceğim yüreğime Kendi ellerimle Hangi hatırlamak daha az yakar canı Hangi ölmek daha erken dirilmeye meyilli İndir kepenklerini zindanların Kuyular görmesin yüzünü Bir Yusuf var ki bende sana benzeyen Benden özge.... |
Tebriklerimle Sibel Hanım...