EY NEFSİM!
Ruh için bu dünya, sürgün diyârı
Gurbetten sılaya, yönel ey nefsim! Geçici şeylere, kulak asmadan Fâniden Bâkî’ye, yönel ey nefsim! Hâl dilinle/dilin, güzel olsun hep Kurtarır zannetme, ne sarık ne kep Kur’an baştan sona, edeptir edep Sen de o hayâya, yönel ey nefsim! Doğrular ortada, yanlışa gitme Kel karga misâli, çöplükte ötme Darlıkta/bollukta, sakın terk etme Her zaman duâya, yönel ey nefsim! Gayret ettin, emeline ulaştın Yerli yersiz, insanlarla dalaştın Çokça yâdellerde, gezdin, dolaştın Yeter Hak dâvâya, yönel ey nefsim! Yarın belli değil, mâzi oldu dün Kâbe’nin dışında, yok ki başka yön Yol uzun; azık az, sen kendine dön! Hevâdan, Hüdâ’ya, yönel ey nefsim…! 09/08/’13 Hanifi KARA |
İnsan ruhen maneviyata dalacak...
Aşkın melodisini, yürekler çalacak,
Yol inanç yolu nefis geçemez.
Tebrik ederim...