FADİMEezik olunca insan ses de ezgin çıkar az kalmış gibi ölüme, ya da ölümün sesi çıtırdayıp kırılır her bir yanınız daha ilk karşılaşmada düğümler eklenir sonra yaşamınıza nerde keyif çatıyor, sorarsınız düğümleri atan usta usul usul çıkar merdivenlerden dudağında garip bir çizgi gülüşle güler mi yoksa ağlar mı bu ses çözemezsiniz avuçlarınıza bir dolu hüzün bırakır pazarda sattığı meyve, sebze her neyse küçük bir poşet sarkar aşağı aşağı içinde siz çürürsünüz göz pınarları kurumuş iki kara göz bakar çok yoksul ve karanlık odalardan küçük hesaplar yapar orda insanlar küçük hayat hesapları anlatırlar makinada doğranmış parmakları hiç kurul’a’mamış düşleri inandırılmıştır eksik etekliğine kabul ettiremezsiniz böyle olmadığını farkı olmadığını erkekten bizim oralarda erkeklere değer verilir der ona bağışlanır mal kadının kocası vardır şansına kalmış,bakarsa bakar ondan beklenir her şey çoluk çocuk büyür ellerinden unutur kadınlığını kader der boyun büker Fadime’lerden biri işte genç yaşta dul kalmış, beş çocukla başının çaresine bakmış yalnız başına kardeşten, çocuktan kaç darbe yemiş yine onlar için üzülür yaşlı bir kadın için karısını boşayan oğluna kızar, çocukları düşünür gelini berberde çalışır iyiki, sevinir evin olmasından büzülürsün karşısında bir göz evi olsa, altmış beş yaş aylığı alır muhtacı kalmaz çoluk çocuğa kendi başına oturur bir onartabilsem der köydeki evi gösterecem orayı devlete sanki çok varmış gibi ellerinde çocukların onlar bakar diye maaş bağlamaz çıkıp giderken küçük kız torunuyla annesi otuzbeş lira günlük ücretle iftar saatine kadar vişne toplayacak beni bunalttı anne diye kusura bakma seni rahatsız ettim şimdi parkta sallanacak salıncakta bacaklarım kireçlendi zor yürüyorum dedi n’aparsın çocuk bu hiç bir şeyden anlamaz daha sonra gel yine dedim, kardeşlerim vermezse fitresini düşünürüz birşeyler!.. 22. 7. 2013 / Nazik Gülünay |
Kaleminiz daim olsun
Bu da benim tanıdığım Fadime :-)
Sabah ereken kalktı ineği sağdı
Ocağa da aşı koydu Fadime
Hikayesi uzun yazılsın ağdı
İçinde eziklik duydu Fadime
Herif tarladaydı yetişmeli aş
Yoksa bırakmazdı taş üstünde taş
Aldı zavallıyı büyük bir telaş
Iki başta soğan soydu Fadime.
Dişi kuştu, sahip oydu yuvaya
Iki de yumurta kırdı tavaya
Yemek hazır oldu girdi havaya
Kendi dünyasında buydu Fadime.
Bitmez bu hikaye Yusuf bırak sen
Kaderim der boyun büker ne desen
Başında da kavak yelleri esen
Çok şirin bir güzel toydu Fadime
Yusuf Giraz tarafından 7/23/2013 11:52:51 AM zamanında düzenlenmiştir.