Şimdi dar kapının içinden geçeceğiz
birbirimizi tanımadan bahtiyar gelip geçenler
tanımak zor, bir an gerekir, ömre bedeldir
dar kapıdan geçerken göreceğiz
rahatlıksa beteri zevkin, insan kolay olandan kaçmalı
yol ne kadar da genişse korkmalı
bu yol çetin, kapısı dar
yolu bulanlar az
çok az

diyebilmeli pekala hayatında birine
’eğer sen olmasaydın, şu gök deniz neyime?’
ama ben dahil herkes korkuyor
nasıl da mutlu şu seçimlerini yapanlar
kağıt üzeri hangi sözleşmede yazılı gelecek?
makberden dek mahşere korkuyorum
ölümün olduğu yer de daha ölmeden ölmek!..
bir geminin güvertesinden kırılıp, batması
incitir mi seçmek kadar hayatını?

ah mutlu delilik!
deli olmasaydı İskender gider miydi Hindukuş’a
ya Fatih’in erleri,
siperleri yakan ateşe koşar mıydı?
sever miydi Nedim nazımı aşkla,
daha çok siz de sayabilirsiniz,
ama benim deliliğim, benim aşkım nerede?
yokluğunda daha çok mu düşüyorum kendisini?
kapı dar ise,
elimden tutup çekemez mi beni?

korkuyorsam
bu korkuyu veren bir köpek kadar havlamalı
siyanür koklayan kediler yığılmalı
anılar yazılmalı
parçalanmalı haksızlığa gülen yüzler
geçecekse kapıdan
-şimdi geçmek istediğimden bile şüpheli-
geçebilmeye kıymetliler geçmeli:
çocuklar, kadınlar ve kitaplar

bilet yok
zehirle süslü ballar
bir o kadar da mektup kokuyorlar
kokusunu saklayana sormalı
terlemeyene, geleceğe
durduk yere bir kapı vardı
o kapıda hangi fotoğraflara sığınabilirdim?
geçmişim kadar cılız bir ışık kollarımla
siz de açın kollarınızı bayan binaen
sebep bulup kadere taş atmaktan bıkmalı

’bu kapı
dar,
neresinden bakarsanız
o kadar var’