Gönül var
Gönül var, meyili taşa toprağa,
Gönül var, iştahı güle yaprağa. Gönül var, mahluka fıtri fermandır, Gönül var, gözleri düşer otlağa. Gönül var, nefistir, gönül sanılır, Gönül var, akılca, çabuk yanılır. Gönül var, ne şifa, nede dermandır, Gönül var, şeytanla bile anılır. Gönül var, pas tutmuş içindeki kir, Gönül var, katrandan daha da zifir. Gönül var, yollarda şaşkın kervandır, Gönül var, her işi zikirle fikir. Gönül var, Yunus’ta çalabın tahtı, Gönül var, güneştir, kararmaz bahtı. Gönül var, tandırda pişen büryandır, Gönül var, akıbet yanmaktır ahtı. Gönül var, fiilden faile bakar, Gönül var, gönüle kırk kandil yakar. Gönül var, melekler ona hayrandır, Gönül var, Allah’ın nuruyla bakar. Gönül var, vasfını saymakla bitmez, Gönül var, gönülü kırıp incitmez. Gönül var, kendine kendi seyrandır, Gönül var, cananı içinden gitmez. Gönül var, sevdadan aşktan ibaret, Gönül var, içinde gerçek ibadet, Gönül var, anadan doğma üryandır, Gönül var, gönüle ayna nihayet. Gönül var, afakta, fark ile farkta, Gönül var, hassası karada akta, Gönül var, adliyle hükmü devrandır, Gönül var, kararı Hak ile Hak’ta. Gönül var, gönüller yolunu gözler, Gönül var, bir kendi, kendini özler. Gönül var, ummanda inci mercandır, Gönül var, akdesten, ondaki sözler. Gönül var, yaralı, şirke bulaşmaz, Gönül var, akıllar asla ulaşmaz. Gönül var, deryadır, yönü her yandır, Gönül var, her gemi ona yanaşmaz. 15.07.2013...Mustafa Yaralı |