Yürek acıtan, acı bir şiir olmuş.
Bu satırların, hissedilerek yazılmış olabilme ihtimali bile,
gerçekten okurken mahzunlaştırıyor insanı.

Biliriz o anları,
o acıları,
o mutsuzlukları, yürek yangınlarını...
Zamanın durduğu, güneşin doğmadığı, hayatın yaşanmadığı anlardır...
Çağlayanlar dökülür gözlerinizden,
cenderelerdedir ruhunuz...
Ölüm dersisiniz, yoktur temizleyecek bu viraneyi başka ama,
işin aslı hiç de öyle değildir.
Ve,
bu gerçeği,
acılara katlanıp,
hüzün fırtınalarında savrulduktan sonra,
zamanın sihirli iksirini içtiğinde anlar insan.
Dönüp bakarsınız arkanıza,
boşunaymış kederler, ağlamalar, yakarışlar dersiniz.
Yazılan sevda şiirleri, ayrılık şiirleri de,
hoş bir anı, dudakta bir bukle tebessüm olarak kalır.
Ama,
yine de, tüm çektiklerinize rağmen, iyi ki yaşamışım dersiniz.

Acısı fazla olmuş şiirin şairim.



Bir tutam hayat tarafından 7/13/2013 7:39:23 AM zamanında düzenlenmiştir.