Sonsuzlukgölgeler ikiye ayırıyor geceyi nereye düşeceğim orada sadece ben, bir şey arasında ve hiç bir şey çokça boşalma, sıyrılıp deriden biri götürecek cenazemizi ölmeli miydik gel bana parmaklarını ver bütün kelimeleri boşaltıp sadece kutsal olduğun için veya lanet bir yalan mutluluk yükselmekse hepimiz dağılabiliriz şimdi hepsi dağınık bulutların altında rüzgar saf tuttuk tam ortadan ikiye bak bu kapı ışık ve gölgeler köprünün kırılması gibi bir parça kesik ayini bir parça saat kırığı rüyanı öldür, nehirler kururken rüyanı öldür, onların üstünde uzanıp gidilmeyen bir yoldan suları çek, suları çek orada kilitlen Aysu |
hım... güzel şiir.
tebrikler.