ağzına sığmayacak kadar hızlı konuşuyordu
günleri sayan elleri parıldadı
ve geçmişinin uzun iplerini çekerek
yuvarlak yuvarlanmalar ve mor dans

orada bir şey var
öksürüyor yutkunuyor
orada bir şey var
bir kapı yumuşacık ve sessiz
içinde başka
dışında başka başka
manalı mavilikler arksında hürlük

cam keskini ışıklar bağırıyor gidenin arkasından
yuvarlanmalar ve mor dans
can hala menekşe yangınında

pencereyi aç rüzgar söylesin
güneş bir daha batmayacak mı
yoksa kurcalamak mı günün karnındaki leşi
yoksa gidecek misin
inanıp eskimiş bir sözün peşine
yeni bir gün olsun
öyle olsun
ve öyle uzatalım ki arzularımızı
bıkıncaya dek mavi

karanlık basınca körleştirdik suları
çaresizliği üstümüze örtünmekten başka
anlatılacak mecra kalmadı
ve dünyalı bir ağzın istemsiz heyecanını
çiğnemekten başka
dolu tası eğri tut realitesi
yine geçer mi saçlarınızdan
sizi bulut sanınca çok seviniyorum
kendimden bahsetmeyi unuttum
ben utangaç bir ağaç mıyım yoksa.