NE YAZACAKTIM BEN?

Bekleyişlere yüklemedim hiç hayatımı hele bu sonbaharlar sonrası tek düşündüğüm ailemdi artık onların derdi yetiyor da artıyordu bile,kızım coşkuyla sürekli bir arkadaşından bahsederken hayat yanıltmasın diye ona sürekli dua ediyordum,

şanstı şu evlilik denen kurum nazik harika seni seviyorum diyen kişi sonrasında değişebiliyordu nedense..

ayni evi paylaşmak ayni hayatı lavaboyu kanepeyi her şeyi işte kuru bir çaputta bile diz dize sıcacık sarılarak otururken mutlu olmak kadın bir savaşçı olmalıydı belkide içimizde

olmuyor deyip kesip atmak başkalarına hayranlık duymak ,saçmalıktı,o başkası da kimdi biliyor muydun?o yüzden elindeki evindeki insan önemliydi hele belli bir noktaya beraber gelmişseniz harcamak bir çırpıda olamazdı..

hayat hakkında herkes yanılabiliyordu,medyumu değildik ki kalplerin duyguların..

Kızıma dualarım bu yüzdendi hayat asla yanıltmasın para pul kariyer hepsi bir kenarıda kalıyordu,mutluluğun okulu mimarı ruhumuzdaydı..

o da nesi yine kapıyı biri çalıyordu sabahı içime çekmek haramdı galiba,kesin Füruzan olmalıydı,acaba neler oldu yine ?ne derdi vardı?

BUGÜN NE YAZACAKTIM BEN?


Bir asma duvarlara sarılmaya başladığı andan
pencerelere uzardı sere serpe yemyeşil haliyle
çocukları çağırırdı bıkmadan şu evde sesleriyle
kuşları barındırırdı cıvıl cıvıl doyurup içinde


bu ev rengarenk buyur eden kapıda yaseminleri
kokuları hayat verir inerken taşlı basamakları
sihirbaz sözleri yok içinde yalın gülüşleri sade
yağmurların toprağı yıkadığı en güzel kokuları



Sakin duran şimşir yolları kimler di o saysa adımları
en çok sevdiği hoplayıp zıplayan gülen çocukları
ağır uykuları sevmeyen kuşlar açmış koskoca kanatları
çığlık çığlığa sesler sabahın ılık rüzgarlı dalgaları


Topluyorum işte o an tüm huzurumun hasadını
ama o da nesi kapı yıkılacak bir ağlama hıçkıranı
gitti o gözlerimin yakıcı pırıltıları şaşkın bakışları
yine n’oldu? diyen sesim sarıldı boynuma uğurladım
o güzel huzurlu sabahı..

Saliha hanım günlük sayfalarından
yine kayıp sayfalarım işte
şiir kıyısından akan yaşam ile
1947_2014