Gel! kardeşim ,ana dolu "Anadolu "bizim yurt,
Vatan, millet sevdasıyla yanar kavrulur her fert.
Aynı havayı soluduk, aynı suları içtık,
Aziz memleket uğruna candan,canandan geçtik.

Gel! kardeşim, üç kıtanın göbeğinde merkeziz,
Türküz,kürdüz, arabız biz, muhâciriz, Çerkeziz.
Anadolu mayasıyla yoğruldu ud-hayamız,
Hep ondandır Yandımyürek vicdanımız, huyumuz.

Gel! kardeşim, ne olur sev, gel sev ana yurdunu,
Dağı, taşı, toprağını ve kuşunu kurdunu.
Bastığımız her karışta, mehmetçiğin kanı var,
Şuhedâya saygın yoksa "yurtaşsın "neye yarar.

Gel! kardeşim, al bayrağı sayarız Hakk’tan nimet,
O nimet ki,Ceddimizden en kıymetli emânet.
Bayraksız, vatansız kalıp, olma emperyâl İt’i ,
Tepik altı eder seni haçlının demir At’ı .

Gel! kardeşim, Ay-yıldızın altındaki teberiz,
Aleviyiz, sünniyiz biz, lâkin "bir" beraberiz .
Çanakkale boğazında Cihan’a karşı durduk,
Hindu, Anzak, İngiliz’e topyekün yumruk vurduk.

Gel!kardeşim, bu Vatanı bedelsiz devralmadık,
Bir bedende et-tırnağız, bin yıldır ayrılmadık.
Birleştirip bilekleri islamın çatısında,
Nice sırtlanları boğduk Malazgirt kapısında.

Gel! kardeşim, sağa-sola savrulup yuhalanma,
Fitne-ficùr harcı olup, ezilip ufalanma.
Vatan, millet, devlet, bayrak dört ortak varlığımız,
Gel de ses bu çağrıya, sulh olsun birliğimiz.

Gel! çağıran dost meclisi, gel küffâra dost olma,
Gel! bin yıllık kardeşindan ayrı-gayrı ,gel kalma.
Menzilimiz HAKK’a doğru, gel şirk’e dümen çelme,
Gel! kardeşim, uzatılan eli ,gel de boş salma


Gel! kardeşim, kardeşimsen, gel hasm’a maşa olma.