Şu…. Leee
Şu….
hayrettin taylan Damla umut verir -Gelişin ünlemlerini ıslatır… Yeniden seninle olmayı aşılar… Damla…. sen’den akan benim.. Beni böyle ıslatma… ben ıslanınca çok severim Ben ıslanınca çok ağlarım… sancıların iletisinde uyandı çevrimiçi bağrım sensizliğin ağıtını okudu yalnızlığın çağrısı ilk yazlarına değdi ilk kezlerin… ilk sözlerine sızdı uzaklığın ilk şulenin yanığına merhem oldu aşk Şu… Lee…. Şu Leylim Lee…. Sevincin örümcek çağlarına takılıyor kavuşmanın adılı Bütün ben’ler yerine, bütün yar yerine geçiyor ömrünün salı Taşınıyor alışmak, gidiyoruz aşk apartmanına tutku katında , Allah katındaki sevap kadar oturuyoruz labirentinde yetim kalmış arınmanın sonrasında yaşıyoruz doyumların seyrinde esiyoruz, secili sevmelerinle esiyoruz dolunayın aşk dolusunda , heceliyoruz gecemizi olayın sevi pınarında akıyoruz yaşamayı da alarak Hayat Şu Lee… Şu Leylim Lee… Efsunun gelinliğinde saklanıyor gelgit Ay yüzünle aşk yüzünde paklanıyor ömür-i sukut Kutsiyetin tininde beliriyor , vuslatımızın tanı Sen yarından önce yarsın Sen yarından sonra hep v’arsın Üşümüşlüğümün üşeniyor sol yanım yanarken Bir cennet sundun periler masalımda ağlaşırken Suskunluğundayım zamanın ilaç olmadığı demlerden yoksan içim ,hiçliği içer, yokluğu ezer taşlar ve taş bağrım yerine… gönül muştularına bandırılıyor umudun aşk kavı şulelere atılıyor sevi yüreğim artık sevda ateşin oyaladı ömrümü Yıkılmış, yok olmuş eskizleri derliyor tutku mecran suların,aşkların, ben’lerin yüzüne çizilmiş özel bir resimsin sevdikçe yüz şekle bürünen anlar ışıltısısın şulelere atılıyor sevi yüreğim artık sevda ateşin oyaladı ömrümü Şu Lee.. Şu Leylim Lee… |