Tecrid…
Tanrı içine çekmişti nefesini sanki birden,
Kâinat öldü… Çığlık çığlığa kondu dünyama. Göğsümün tam şurasına. Dev ihtişamıyla. Sen deki ölüm, Ben diyeyim daha beteri... Gök kuşağı çekildi, Ebruli kelebekler gibi savruldu hayaller Yitirdi anlamını Çiçekler, güller Ve daha neler neler, Soğruldu bütün renkler… Boş hareketler, Boş dokunuşlar, Ölü bakışlar, üşütmeyen kışlar Amaçsız kanat çırpışlar, Ve gökyüzünden Düşmeye başladı kuşlar, Ruhsuzdular… Her şey yalnızca atomlardan ibaret, Enzimatik bir reaksiyondu, Hücre içinde kalan. Sebepli Ama hissizdi... İçimdeki sancı dondu, ateş dondu, Su, Donakaldı... Tanrı içine çekmişti nefesini sanki birden, Kâinat öldü… Erol URAZ 25.06.2013 Eskişehir |
Teşekkürler, selam ve saygılar..