sus
’aklımın uçurumlarına meyletmesin gözlerin
her yanım yangın yeri her yanım heyelan’ dur ve bak toprağımda umut yeşermez benim kara yağar yağmurlarım her gün yeni doğmuş bir çocuğu kefenlerim yüreğimde tırnaklarım bu yüzden kanar bu yüzden yüzümden ayrılık akar benim dinle hiç bir şarkıda geçmez adım hiç bir şair anlatamaz beni şiirlerinde ve hiç bir masalın kahramanı olamam ben ölüm uslanır düşünce ayak ucuma çok kez öldüğümden hiç bir yerde mezarım yok benim dokun yıldızlar saçlarımda tutuşur ay şahit yüreğimin kıyametime tenim kor kör benliğim kıyılarım kurak adım tuzak bu yüzden kimliksizliğim ve bak bak gözlerime bak ve gör yılmışlığımı gör kıyılmışlığımı içimden dışıma taşan kanlı nehirleri gör gör kuruttuğum denizleri unuttuğum beni gör ve sus devrilme cümlelerimin üzerine kana revana bulama kelimelerimi ihlal etme şiirlerimi sus andım olsun ki iki kelimeyle alnının ortasından vururum seni... |