bilincin cildine güneş değince
esmer bacağı kısa
uzun sarı saçlarıyla
sakat bir sabah doğdu

ismini sormadan öptüğüm
kelimesiz cümleler. ırmağı
taşırdı ve rahatı kaçmış hayal
alçıda kaşınmaya başladı
bu. gidilecek en uzak yere
kötülüğe. varılmış demek oluyordu

yani rahme bıçak vurulmuş
kahkahanın yaralı yüzü
iyileşmeye yüz tutmuştu
ama koluna kuşlar girmeden
dik duramaz oldu. geceye karşı
hala gebe aydınlık
milisleri ortalıkta yoktu

olanlara. misilleme olarak
büyüsü bozulmuş dünyanın
yas tutan yerlerinden kan çekildikçe
daha çok değil. çok daha az
sevdim. kadınları

2752bin13İst.

Alımlayıcı için, bir ki cümle;
Şiirin niye dediğinden çok, ne dediğine sarılanlar; şairi sürekli ereksiyon halinde tutar. Tersine, şiirin ne dediğinden çok, niye dediğine sarılanlar da; şairi dil düzleminde gerileyen, anlam alanında emilimi kolay, sönük bir söyleyişe iter. İşte şairin, şiir boyunca erotizm ile pornografi, ironi ile analoji arasında kısılıp, sonunda da kısır kalmasına yol açan poetikpatoloji böyle oluşur. Şair tekine düşen, bunları dengelemek, ve bir yandan metni, hem aranan, hem de bulundukça kaybolan anlam ile, diğer yanda anahtarları saklayan, ama sağlayan da bir imge örgüsü içinde yapılandırmaktır. Aksi durumda anlatı, şiirin atını altından çekip almaktadır...