yoksul bir mutluluk düşlüyorum gülüşleri sevgiyle büyüyen
...
hani bir gün bir resim göstermiştin bana bebekliğin... say ki ben onu evlat bilmiş işte ben onu öyle çok sevmişim bu yüzden anaç tavırlarımı mazur gör hoş gör -sana düşkünlüğümü-
sardunyaları büyütmek kolaydı pencere kenarlığında yapraklarını güneşe döndürüp ve içirip toprağa suyu seni azar azar büyüttüm oysa gözyaşlarımla yıkadım ve ayla kuruladım tenini ellerim, ellerim bisikletindi hor görme hoş gör -avuçlarımın ezilmişiğini-
bir kent düşlüyorum bazen ölümden söz edilmeyen ve hiç tanıdık gelmeyen akşamlar fesleğen kokmalı ağzı-çocuk nefesi/n gibi
konuşmalıyız uzun uzun bir denizci mumundan sızmalı yüzün biraz yıldızlardan ...uyumuş olmalı beni senden seni benden alan ne varsa ve koşmalı tüm sustuklarım -çıplak ayakla kumda- ... uzatmadan lafı...seni çok seviyorum-
ne zaman ağlamak gelse içimden ...bulutçeken gözlerim arkası yağmur ve nezaman yutkunamayacak kadar benimle hissetsem seni hani ruhum ruhuna sarılır kopacakmış gibi canım sonrası...gidişin -ayaklanır-
ne çok işe yarıyor bölük pörçük anılar ve hayaller bulmacaya kelimeler arar gibi ...ve elbette b vitamini komplexleri pembe pazardan-------cumartesiye olur ya alzheimer çalarsa kapımı diye ödüm kopuyor sevdiğim her şeyi yüzün hatırlatıyor bana bir külah dondurma çilek reçeli ve çikolata bir dilim pasta kartpostalı ve pantolonları mutluluğa sıyrılmış çocuklar uçurumları örten uçurtmalar eğer unutursam seni hepsi silinecekler-aklımda kal-kalbimde kal-
içinde *sevgi/nin olmadığı bir hayata en küstah yanıtımdır bana ne -ne bana!-
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
yoksul bir mutluluk düşlüyorum gülüşleri sevgiyle büyüyen şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
yoksul bir mutluluk düşlüyorum gülüşleri sevgiyle büyüyen şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
İkirciksiz, katıksız, saf bir anlatım, sohbet eder gibi ses tonu düşük, çağrışımı, zihindeki dönüşümü görüntüsel nitelikli bir anlatım... Hüzün ve içtenlik kaleminizin her zamanki artılarından zaten... Şiiri okurken aynı anda düşünmek ve temayı siyah-beyaz bir film şeridine dönüştürmektir benim tarzım ve o bütünlüğü yakaladığım vakit, o şiirden büyük haz alıyorum... Yine şiirdeki kimi betimleme ve imgelem sanıyorum okuyan herkesi içine çekiyordur, bu da anlatımdaki duygudaş paylaşımın ifade edilişteki gücünü gösterir.. kaleminiz çok çok artılarla her zaman okunacaktır şüphesiz... Teşekkürler, selam ve saygılar....
olur ya alzheimer çalarsa kapımı diye ödüm kopuyor sevdiğim her şeyi yüzün hatırlatıyor bana "bir külah dondurma çilek reçeli ve çikolata bir dilim pasta kartpostalı ve pantolonları mutluluğa sıyrılmış çocuklar uçurumları örten uçurtmalar eğer unutursam seni hepsi silinecekler-aklımda kal-kalbimde kal- ,,
...
belki de akışına bırakmak gemiyi
o mutlaka ama mutlaka bulacaktır bir liman
son liman diye haykırsa da yahya kemal
kollar göklere açılarak şükür diyebilmek aslolan
kalem tutan eller bilir kadir kıymet döker duygu mercan giryelerini nâgehan
yaşanan yaşanmayana göre hep kısa...
...
teşekkürler şiirin sevdiğim sesine
esmiş yine...
sevgiler...
================================================ e d i b / a h m e t
ne zaman ağlamak gelse içimden ...bulutçeken gözlerim arkası yağmur ve nezaman yutkunamayacak kadar benimle hissetsem seni hani ruhum ruhuna sarılır kopacakmış gibi canım sonrası...gidişin -ayaklanır-
ne çok işe yarıyor bölük pörçük anılar ve hayaller bulmacaya kelimeler arar gibi ...ve elbette b vitamini komplexleri pembe pazardan-------cumartesiye,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,işe yaramazmı anılar,,yine çokkkk güzeldi,,yüreğine sağlık,,,,,,,,,,
merhaba Ve bir gün alzhmeir olursa US'un dudakları kiraz boyalı nefesleri fesleğen kokan sevgi bakışlı çocuklar öpsün yanaklarımı Unutkanlıktan evvel ki sana dair son vasiyetimdir
sen hep çok güzel yazıyorsun sadece seni okuyarak bile bir şiir yazmak o dünyada adım atmak ister insan kaleminin ve gönlünün cömertliği ile sayfanda ağırlanmak ne güzel saygı selam ve dua ile İki dünya saadeti dileklerimle...
Hani ben kendimi dilek ağacı sanıyordum da Sende kollarıma çaput bağlıyordun güz kokulu akşamlarda Sonra gözünü kapatıp üflüyordun suratıma Ellerini toprağın nemine sürüp yaralarımı sıvıyordun hani Oysa kabuk tutmuyordu hiç bir yara
Hani Ellerinin çeliğinde mavi misketler biriktirdin ya Bende biriktirdim iki tane Okyanusu bile kıskandıracak mavi gözlerini Velhasıl kelam Seviyorum seni güzelim