Köylü 5- Genç
tam da
işler yoluna giriyor derken, bir gün; tesadüfen şahit olduğumuz hırsızlık, yaralama ve cinayetin suçlusu olarak lanse edilmişiz, arkadaşlarımız selamı kesmiş komşularımız muhbirlik etmiş öz kardeşlerimiz pusu kurmuş, yaylım ateşine hazır, makineli tüfeklerle gidip kendiliğimizden teslim olmuşuz nezarete atılmışız korkutulmuşuz üstelik serseri bir kurşuna isabet etmişiz cabadan yediğimiz onca dayak yanımıza kâr kalmış isnat edilmeyen suçları bile kabullenmişiz altı ay sonra başlamış mahkememiz ne savcı, ne hakim, ne avukat masumluğumuza inanmamış zaten her davalı söze “-ben masumum hakim bey” diye başlarmış, o gün, o saatte, orada ne işimiz varmış…… yine de “dünyamızda ne işin vardı” denilmediğine şükretmişiz Türk Ceza Kununu’nun bilmem kaçıncı maddesine göre idamlıkmışız dışarıdakilerce, asıl suçlularca mazlumlarca hatta yakınlarımızca, akranlarımızca, aynı suçlardan hapis yatmışlarca ve hasretiyle yandıkları en yakınlarınca bize ahlakı, erdemi, dürüstlüğü, adaleti, iyi insan olmayı, salih kulluğu telkin edenlerce ne eksikliğimizin farkına varılmış, ne adaletin tecellesine aldıranımız ne mahkememiz kollanmış ne davacılar gerçeğin peşinde ne hüküm verecekler suçsuz yere hapse atılmışımızın bütün şahitler kaçışmış görenolmamış.. duyan olmamış ifademiz alınmamış, söylediklerimiz tutanaklara geçmemiş ne birinin vicdanı sızlamış ne başka birinin endişesi varmış haktan-adaletten yana neymiş gaspa uğrayanların, bizimle alıp-veremediği çözememişiz anlayamamışız, yalnız çaresiz asılı kalmışız… |
çaresiz
asılı kalmışız…"
ZAMAN ZAMAN AMA YILMAMIŞIZ,YIKILMAMIŞIZ HEP DÜRÜST KALMIŞIZ ÖNEMLİ OLAN DA BU DEĞİL Mİ GARDAŞ?
SEVGİYLE KAL.