“Boksun. Evet. Kıvrıl oraya
bir bok gibi
aynen öyle.
Çok iyi, harika bir dışkısın sen.
Sıcacık, kokunu alabiliyorum.
Orada kıvrıl, evet
harikasın, tabi bir dışkı olarak harika
rengin sarıya kaçıyor biraz
ama ne farkeder?
Mükemmel kıvrılıyorsun
senin gibi bir dışkıyla daha önce karşılaşmadım
Evet, öylece kal orada
sıcak ve taze, kokunu alabiliyorum
dışkı kokusu tabi
hayır sakın konuşma
dışkı konuşmaz
söyleyecek sözü olsa bile
sadece bekler asla konuşmaz
senin gibi kıvrılır yerde
yo benden korkma
üzerine basmıycam
yoksa üzerime bulaşırsın
seni ayakkabımda taşımak istemiyorum
öylece kal orada evet
mükemmelsin
tabi bir dışkı olarak mükemmel………..”

Kadın yerden kalktı ve üzerini giyindi.
Adam koltuğuna oturmuş sigarasını içiyordu.
Komodin üzerinde birkaç yüzlük vardı.
Kadın, kapıdan çıkarken adamın sesini duydu:

“Haftaya aynı saatte…”

Kadın, tabelasında “yaratıcı yazarlık atölyesi” yazan kapıdan dışarı çıktı…