Geç
Işığını yitirdi göz
Sessizlik açtı ağzını Geceye girdi çocuklar Salıncaksız parklarda Korku salınmış Göz göz Oda oda Bir nesile yetecek kadar Korku Kahramanları Çağır Ki Sessiz geçsinler ölümün yanından Gözyaşı hiç bu kadar Akmadı parmaklara Parklarda üşüyen bedenler Arasında bulunmadı mı Arkadaşlık Geç kalma Ne varsa sevdiğin çağır bitmek üzere olsa bile gün... |