taşkınMağlubiyetin derin kederinde yüzesim var Ve acizlik duygusuyla kıvranıp acıyasım kendime Güçlü kadın olmanın ağırlığına değişesim İktidarsızlığın hafifliğini Herkesten çok eziklemeliyim kendimi şimdi Önce ben inanmalıyım bir yük olup Omuzlarda taşınmanın konforuna Hele genişse zemin, kalınsa yaslandığım ense Değmeyin keyfime! Sonrası İran halısı ayağımın altında Kukla olduğumu hissettirmeliyim mesela Eğlendirebilmeliyim soytarıları bile Biraz rol Biraz pohpohlama gururdan yoksun Zaten yokum onlar olmayınca Ve bu sözleri ben söylemedim asla Fıtratımda var gölge oyunları oynamak kendimle Şifrelerini çözdükçe tavırların tavsıyor zihnimdeki gülümseme Bilmek mutsuzluğu sunuyor altın tepsiyle önüne Yanında kuşku meze Bu yüzden Bu yüzden işte Kopardım oyuncak bebeklerimin kollarını bacaklarını Oydum gözlerini tüm iyi niyetimle |
ahh o kendini güçlü olmak zorunda hisseden ve atağı bileği prangalı
çocuk ruhlar..
ne zordur bazen çocuk olmak...
herşeye rağmen ..
sevgimle..