Karanlıklarda kaldı ruhum Ne bir sevgi ne de bir dost Uzanan bir el yok uçurum kenarında Karabasanlar sardı uykularımı İçimde ince bir sızı Yalnızlık mesken tutmuş ayrılmaz kapımdan
Boşa harcanmış bir ömür Biraz mutluluk silik anılarda Unutmak geriye dönmemek Mümkün mü silip geçmek Alev alev yanarken yürek
Bir hayalim vardı hiç gerçekleşmeyen Issız bir yerde yalnızlığım ve ben Kalabalıklarda kaybolmadan çığlığım Özgürce haykırmak acılarımı Kanayan yaralarımı sarmak tek başına Yenilerini açacak kimse olmadan
Gitmek çok uzaklara Kimsenin bulamayacağı Kimsenin uzanamayacağı Kimsenin seslenemeyeceği Uzak bir hiçlikte kaybolmak
Tüm hüzünleri dertleri acıları Çıkarken kapı arasına sıkıştırıp Hızlı adımlar ile yürümek Mümkün mü bir anda çekip gitmek Kimsenin beni bulamayacağı uzaklara
Hem kim bilir Belki O özlemini çektiğim hiçlikte Beni anlayan birini bulurum Can diye sardığımda o da sarar beni Dost olur yaralı ruhuma Derman olur kanayan yüreğime Camındaki can olur ….
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
CANIMDAKİ CAN şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
CANIMDAKİ CAN şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
imkansız umuttur,düştür ve gözyaşı çiçekleri ektiginiz dünler onu çiçekleri kurutmamanızı ister sizden,kişi aglayarak direnir aglayarak sever ve gözyaşlarıyla korur kendini , bedel öderken kimsenin farkına varamadıgı sırça yüregi kimsenin anlamadıgı o uzak düşleri kanar dört duvar arasında, insan kendini mahkum ettigi yanlızlıklarda sınar,düşer kalkar ama tutunacak tek dayanagı o dört duvardır,, yalanlarla büyütülen ve süslenen hayatları gördükçe farkına varır evrende ki mahkumuyeti ve kendi yanlızlıgıyla yanlız kalmayı seçer kendini en iyi tanıyan ve anlayan olarak, bir damla yaş süzülürken yanaklarından o eski hüzünlü şarkıyı fısıldar kendi kendine ''mutlu aşk yoktur dünyada'' aslolan yaşamak aşkıdır ve o hep yarın ölecekmiş gibi yaşar... bütün kentler gezilmiş,bütün denizler geçilmiş,bütün daglar aşılmıştır çoktan bunu sadece o bilir çünkü ayakları artık onu geriye degil ileriye daha ileriye götürmektedir düşsel gerçeklere dogru..ödedigi diyetlerin hesabını sormaya topluma bunuda kendi olarak başaracaktır....kadın inatla sürer hayatın tarlasını ve işler sevgiyi gergefine kendi olur hazırdır tüm direnişe ve ben hep burdaydım diye seslenir onu farkedememişlere...saygılarım........yüreginiz nefesin eksik olmasın...
Yalnızlığın karamsarlaştırdığı bir ruh hali, acılarını haykırmak sonra hayallerde, ve sonunda umuda doğru yürümek, kimsenin bulamadığı yerlere, ve onu bulmak, o canındaki canı.
Umudun bitmediği hiçlikler eninde sonunda olmak istediğin yere varacaktır şairem. Yeter ki umutların hep olsun. Hem de öyle kuvvetli olsun ki inan ki adresini bulacaktır. Dizelerindeki serzenişlerde kendimi buldum. Ve ben o hiçlikteki umuduma kavuştum. Sayfanda ılık ılık ısındı yüreğim şairem. Muhteşemsin.